ترنسمیتر نقطه شبنم تستو testo 6744 | 6744

ترانسمیتر و کنترلر هدایت کریت مدل CCT8301A

پراب ترانسمیتر صوت TR-SLT1A4 لوترون

تبدیل خشاب ترانسمیتر لترون LUTRON BNC-TR-PH

ترانسمیتر فشار با خروجی 4 تا 20 لوترون LUTRON TR-PS2W

دستگاه کلنی کانتر مدل BZG40 نمایندگی WTW

محلول بافر STP7 نمایندگی WTW

محلول بافر مدل STP10 نمایندگی WTW

BOD متر نمایندگی WTW

دستگاه COD ترموراکتور مدل CR 2200 نمایندگی WTW

مواد هوشمند Smart Materials

استخدام سرپرست فروش،مامور پخش،راننده در چهارمحال و بختیاری

دانلود مجاني(رايگان) كتاب آموزشي اتوكد سه بعدي به زبان فارسي

لپ تاپ های دل با پردازنده های جدید اینتل به روز شد

دیود چیست؟ و چه کاربردی دارد؟

تست روانشناسی شصیت جنسی

این رازها اگر راز بمانند به زندگی زناشویی تان صدمه می زند!!

معرفی رشته مهندسی کشتی سازی

⚠️۱۰ نکته مهم در مورد واریانت دلتا⚠️

درمان دیستروفی عضلانی با ویرایش ژنتیکی

به بهانه هشتم مهر ماه - روز بزرگداشت مولانا جلال الدین مولوی رومی

مجموعه اصلی: فرهنگ وهنر
مجموعه فرعی : شعر-آموزش-نقد

به نام خدا

دوستان سلام

روزهشتم مهرماه مزین است به نام عارفی بزرگ ازمیهن عزیزمان ایران که سالهاست کشورهای همسایه علی الخصوص همسایه غربی ما ترکیه سرمایه گذاری بسیاری برای معرفی آن شاعر گرانقدر به نام خود کرده است .

جلاالدين محمد بلخي رومي معروف به مولوی ( ملای رومی ) بنا به مشهور در روز ششم ربيع الاول سال 604 ه. ق. در بلخ یا بخش ( شهری در افغانستان کنونی ) به دنيا آمد و پس از 68 سال زندگي در روز پنجم جمادي الآخر سال 672 ه. ق. در قونيه به دیار حضرت حق شتافت .

نام کامل وی «محمد ابن محمد ابن حسین حسینی خطیبی بکری بلخی» بوده و در دوران حیات به القاب «جلال‌الدین»، «خداوندگار» و «مولانا خداوندگار» نامیده می‌شده‌است.

و به یقین وی از مشهورترین شاعران ایرانی‌تبار پارسی‌گوی می باشد .

در مورد زادگاه ، اصلیت و مکان زندگی مولانا جلال الدین حرفهای زیادی گفته شده است .

چنانکه خود می گوید .

گفتم ز كجايي تو تسخر زد و گفت اي جان

نيميم ز تركستان نيميم ز فرغانه

دره فرغانه به نوشته كتاب حدود العالم(قرن چهارم هجري)، دروازه تركستان است.

شهر فرغانه و اوش از شهرهاي ايراني در دهانه اين دره قرار دارند و رود سيردريا (سيحون) از اين نقطه از دره تنگ وارد وادي گسترده و وسيع فرغانه مي گردد.

مرجع : (پلّه پلّه تا ملاقات خدا, دكتر عبدالحسين زرّين كوب, تهران 1370, ص45).

پدر او مولانا محمد بن حسین خطیبی معروف به بهاءالدین ولد و سلطان‌العلما، از بزرگان صوفیه و مردی عارف و سخنوربود و ودر شهر بلخ و شهرهاي پيرامون آن مريدان بسيار داشت.

لحن عتاب آلود و آميخته به اعتراض و انتقاد بهاءولدنسبت به خوارزمشاه, از حوصلة تحمّل يك پادشاه مستبدّ و پرقدرت عصر خارج بود»

تنگناها و آزار و فشارهاي سلطان محمّد خوارزمشاه و فقيهان مخالف بهاءولد, از جمله, امام فخر رازي, فقيه شافعي مشهور آن دوره كه شاه خوارزم به او ارادت بسيارداشت, وهمچنین احتمال هجوم نزديك قوم مغول, بهاءولد را ناچاركرد زادبوم آبايي را بدرودگويد و با تمام خانواده, به جز دختربزرگش ـ كه شوهر و بچه داشت و نتوانست پدر راهمراهي كند ـ از قلمرو شاه خوارزم به قصد حج بيرون برود.

اين كوچ اجباري, جلال الدّين را از سرزمين آشناي بلخ و شهرهاي دور و نزديك آن, كه وي به همراه پدرش, بارها, در آنها اقامت گزيده بود, دور و دورتر كرد.

اين رنج غربت و دوري, تا پايان عمر جلال الدین محمد را رها نكرد.

او, همواره, همچون ني يي بود كه او را از نيِستان بريده اند و او براي پيوستنِ دوباره به اصل خود و آب و خاكي كه در آن ريشهتنيده بود, قرار و آرام ندارد.

بشنو از ني چون حكايت مي‌كند

از جداييها شكايت مي‌كند

كز نيِستان تا مرا بُبريده‌اند

از نَفيرم مرد و زن ناليده‌اند

پدر جلال الدین محمد در عرفان و سلوک سابقه‌ای دیرین داشت و چون اهل بحث و جدال نبود و دانش و معرفت حقیقی را در سلوک باطنی می‌دانست نه در مباحثات و مناقشات کلامی و لفظی، پرچم‌داران کلام و جدال با او مخالفت کردند.

روایت شده‌است که در مسیر سفر با فریدالدین عطار نیشابوری نیز ملاقات داشت و عطار، مولانا را ستود و کتاب اسرارنامه را به او هدیه داد.

وی به قصد حج، به بغداد و سپس مکه و پس از انجام مناسک حج به شام رفت و تا اواخر عمر آن‌جا بود

در قرن‌های بعد (ظاهراً از قرن ۹) القاب «مولوی»، «مولانا»، «مولوی رومی» و «ملای رومی» برای وی به کار رفته‌است و از برخی از اشعارش تخلص او را «خاموش» و «خَموش» و «خامُش» دانسته‌اند.

زبان مادری وی پارسی بوده است.

بهاء الدين در سخن گفتن و انديشيدن مانند پسرش مولانا، انسان لحظه ها و يا به قول معروف " ابن الوقت " بود.

مولانا از قرار معلوم مثنوي خود را در جلسات متوالي به مريد خود حسام الدين چلبي ديکته مي کرد.

مولانا در زمان تصنیف اکثر آثارش (همچون مثنوی) در قونیه در دیار روم می‌زیست.

این مثنوي مسلما نه معاني قرآني يا تجلي عالم بالا، بلکه صرفا مفاهيمي به شمار مي رفت که به او الهام مي شد.

مولوی، پیوند دهندهٔ ملت‌ها

با آنکه آثار مولوی به عموم جهانیان تعلق دارد، ولی پارسی‌زبانان بهرهٔ خود را از او بیشتر می‌دانند، چرا که حدود شصت تا هفت هزار بیت او فارسی است و خطبه‌ها و نامه‌ها و تقریرات (تعالیم او به شاگردانش که آن را ثبت کردند و به فارسی غیرادبی و روزانه است) او نیز به فارسی میباشد.

و تنها حدود هزار بیت عربی و کمتر از پنجاه بیت به زبانهای یونانی/ترکی(اغلب به طور ملمع در شعر فارسی) شعر دارد.

پارسی گو گرچه تازی خوشتر است عشق را خود صد زبان دیگر است

و پسر مولانا نیز چندان بنا به اعتراف خودش در زبانهای ترکی/یونانی خوب روان نبوده است:

بگذر از گفت ترکی و رومی

که از این اصطلاح محرومی

گوی از پارسی و تازی

که در این دو همی خوش تازی

آثار مولانا به علاوه مناطق فارسی زبان, تاثیر فراوانی در هند و پاکستان و ترکیه و آسیایه میانه گذاشته است.

آثار مولانا تأثیر فراوانی روی ادبیات و فرهنگ ترکی نیز داشته‌است.

دلیل این امر این است که اکثر جانشینان مولوی در طریقهٔ تصوف مربوط به او از ناحیهٔ قونیه بودند و آرامگاه وی نیز در قونیه است.

ای بسا هندو و ترک همزبان

ای بسا دو ترک چون بیگانگان

برخی مولوی‌شناسان (ازجمله عبدالحسین زرین‌کوب) برآن‌اند که در دوران مولوی، زبان مردم کوچه و بازار قونیه، زبان فارسی بوده‌است.

جلال الدین همایی در این رابطه به این بیت پسر مولانا(که پس از چند بیت عربی آن را سرود) اشاره میکند.

فارسی گو که جمله دریابند

گرچه زین غافلند و در خوابند.

ادامه مطلب رو به فرداروزی می سپارم که مجال گفتن و شنیدن به لطف حضرت حق برقرار باشد .

منبع : irsanat.com

گرد آورنده : irsanat.com :( علی واشقانی )